7/7/2023Nieuwsbrief

Goedendag allemaal 

Hier weer wat nieuws vanuit Oeganda. 

Op onze compound is het goed te merken dat ons mama en me project uit zijn voegen barst. We zitten constant helemaal vol en hebben ook veel moeders en kinderen in het ziekenhuis. 

We hebben heel veel ouders en kinderen weer kunnen helpen. Helaas is er deze week ook een kindje van 10 maanden overleden. Zijn ondervoeding was te erg en hij is hieraan overleden. Ze kwamen te laat bij ons. We hebben hem meteen naar het ziekenhuis gebracht waar hij drie dagen gelegen heeft voordat hij overleed. 

Het ziekenhuis heeft er alles aan gedaan om hem te redden maar dit mocht niet baten. We hebben zijn ziekenhuiskosten kunnen vergoeden en bij kunnen dragen aan zijn begrafenis. De ouders waren zo arm dat ze ook geen kistje voor hem konden kopen. 

M. 
M. heeft maanden bij ons gewoond. Haar verhaal heeft u in 1 van de vorige nieuwsbrieven kunnen lezen. Na maanden hebben we iemand gevonden die voor haar kan zorgen. (Een oudtante) We zijn heel erg blij dat ze in haar eigen familie kan blijven en dat het heel erg goed gaat met haar. Maar het blijft erg moeilijk om afscheid te nemen van een baby waar je maanden dag en nacht voor gezorgd hebt. 

Al met al zijn we blij dat we dit lieve meisje hebben mogen helpen omdat we weten dat ze het anders niet overleefd had. (Moeder is psychisch ziek en al meerdere kinderen aan ondervoeding verloren) 

B. 
B. is het oudste ondervoede kind dat we in ons Mama en me project hebben gehad. Het was even puzzelen hoe we voor haar konden zorgen, omdat ze natuurlijk eigenlijk naar school moet gaan. Dit kan ze helaas niet, omdat ze daar totaal geen energie voor heeft. 

B. werd ziek toen ze 2 jaar oud was. De ouders zijn naar allerlei lokale klinieken geweest (vaak erg slecht), maar niemand kwam er achter wat er met B. aan de hand was. Ondertussen is ze 13 jaar oud en woog ze 21 kilo toen ze bij ons kwam. Ze had buikpijn, was heel erg zwak, had geen eetlust en had steeds opgezwollen voeten. 

Na heel veel doktersbezoeken, heel veel tests en scans kwamen ze erachter dat ze diabetes 1 heeft. Dit is zo lang lopen sluimeren dat het 

ondertussen ook een aantal organen aan heeft getast. 

Ze ligt deze week de hele week in het ziekenhuis om zichzelf te leren testen en spuiten. En natuurlijk om in de gaten te houden hoe het met haar gaat nu dat ze medicatie krijgt.
Wij maken ons wel een beetje zorgen. Insuline en test strips zijn duur hier en we hopen dat de familie dit door kan zetten.
Dit meisje heeft door ons allemaal weer een toekomst perfectief gekregen. Ze vroeg mij om u allen te bedanken voor uw bijdrage. Ze is hier heel erg dankbaar voor. 

M. (3) 
Een aantal maanden geleden kregen we dit kleine meisje binnen. Ze is niet direct ondervoed, maar heeft niet goed genoeg kunnen groeien. 

Ze woont bij een vrouw die een heel klein hotelletje heeft. (lees: hutje dat ze verhuurt) Op een gegeven moment kwam daar een jonge tiener. Niks wees erop dat ze een baby bij zich had. Na een aantal dagen zei deze tiener dat ze naar een concert ging en ze verdween. Toen ze na twee dagen niet terug was, zijn ze de kamer ingegaan. Daar vonden ze in wat vieze oude lappen een kindje dat nauwelijks in leven was. Het was onder de kilo en er kropen allemaal insecten op haar. Toen we bij de dokter aankwamen zeiden de dokters dat ze al ouder moest zijn. Ze had al tandjes en er waren andere aanwijzingen. 

Het was en is niet bekend wie de moeder is en waar ze gebleven is. Ze was daar gewoon achtergelaten. De vrouw van het hotel besloot om voor haar te zorgen. Toen ze bij ons kwam was ze drie jaar en 5 kilo. Ze kon nog niet lopen en loopt heel erg ver achter in haar ontwikkeling. Je kan zien dat de vrouw geprobeerd heeft om haar te verzorgen maar dat de hulpvraag te groot voor haar was. 

Je kan in haar gedrag zien dat ze 3 jaar is. Ze bijt andere kinderen als ze speelgoed afpakken, ze is zindelijk zolang je haar op een potje zet en kan goed spelen. 

Ze heeft helaas nog niet leren praten en we vragen ons af of er echt met haar gespeeld is of dat ze vooral alleen was. (Omdat ze ook niet kan lopen en net heeft leren kruipen) We verwachten dat ze heel veel alleen in een bedje heeft gelegen. 

M. is nu een paar maanden bij ons. Ze is zich langzaam aan het ontwikkelen. Ze heeft hele erge verlatingsangst en klampt zich aan mensen vast. Ze begint een beetje te lopen maar is hier nog wel erg bang voor.
Ze eet gelukkig heel erg goed en is op het moment gezond. Bedankt voor uw bijdrage. Dankzij U kunnen wij M. helpen. 

Ma. 
Ma. is een jongetje van 1 jaar en 10 maanden oud. Zijn moeder is weggelopen van het gezin en zijn (oude) vader zorgt alleen voor alle kinderen. De vader heeft een aantal geiten en doet af en toe wat agrarisch werk maar dat is zijn enige inkomstenbron. Op deze momenten zijn alle kinderen alleen thuis. 

Ma. was erg ziek en ondervoed toen hij bij ons kwam. Hij kon zichzelf ook niet warm houden en is altijd een klein ijsblokje. Ma. zijn vader kan niet bij ons zijn, omdat hij anders niet voor zijn andere kinderen kan zorgen en hij ook niks verdient. We hebben heel veel ondertekend dat hij elk ziekenhuisbezoek zelf doet en dat hij regelmatig op visite komt en dat hij de tijdelijke zorg overlaat aan onze medewerkers. Zijn vader heeft ons laten zien dat hij heel betrokken is. Hij komt vaak even langs en is er altijd als Ma. naar het ziekenhuis moet. 

Ma. is erg aanhankelijk en erg stil. Je merkt ook bij hem dat hij heel weinig interactie heeft gehad toen hij een baby was. Het gaat langzaam beter met hem.
Naast deze lieve kindjes mogen we er nog voor veel meer zorgen. We zijn dankbaar dat we kunnen helpen. 

Farming God's way 
Al onze moeders (en af en toe vaders) krijgen begeleiding op bepaalde gebieden. In de ochtend zijn er lessen voor de moeders over verschillende onderwerpen. In de middag hebben de ouders lessen in Farming god’s way. 

Om dit project door te pakken zijn we een samenwerking met Wilde Ganzen aangegaan. We willen de ouders namelijk veel langer begeleiden dan we nu kunnen doen. 

Dit houdt in dat we de ouders blijven helpen als ze niet meer naar onze lessen komen als ze klaar zijn om weer naar huis te gaan. We zullen ze de eerste twee jaar blijven volgen en samen met hen hun tuintjes thuis opzetten. Zo hopen we dat ze langzaamaan meer leren en steeds meer zelf kunnen doen. Zodat ze na twee jaar hun hele Farming Gods Way tuin zelf kunnen beheren. Op deze manier kunnen we ook in de gaten houden hoe het met de kinderen gaat en of het goed gaat met het gezin. 

Liefs, Suzan en Zenon

Naar overzicht